मुख्य सामग्रीवर वगळा

गोव्यामधली जांभा खडकातली हिंदू लेणी - हरवाळे लेणी !

॥ श्री गणेशाय नमः ॥

अप म्हणजे पश्चिम आणि ज्या भूमीचा अंत पश्चिमेला होतो ती भूमी म्हणजे अपरांत म्हणजेच आजचं कोकण ! परशुरामाने स्वतःच्या सामर्थ्याने ढकलून तयार केलेली ही भूमी भौगोलिक दृष्ट्या ही भारताच्या इतर भागांपेक्षा वैशिष्ट्यपूर्ण आहे. त्यात सर्वात जास्त नजरेत भरणारा फरक आहे तो कोकणात सापडणार्‍या खडकाचा !कोकणात सापडणारा लालसर आणि ठिसूळ दगड हा जांबा खडक म्हणून ओळखला जातो. बेसॉल्ट खडकाशी तुलना केल्यास जांबा खडका लेणी खोदण्यासाठी किंवा मूर्ती घडवण्यासाठी फारसा उपयुक्त नाही. तरीपण गोव्यातल्या हरवाळे येथील लेणी लहानशी असली तरी खूप आकर्षक आहेत.


चित्र क्र १ . हरवाळे येथील धबधबा

कोणत्याही ठिकाणी लेणी घडवताना तिथे राहणाऱ्या लोकांना बारा महिने पाण्याची सोय व्हावी हे लक्षात घेऊनच लेणी घडवली जात. हरवाळे इथला धबधबा गोव्यामध्ये अतिशय प्रसिद्ध आहे. हरवाळे येथील लेणी ह्या धबधब्याच्या अगदी हाकेच्या अंतरावर आहेत. धबधब्यातून होणारा पाण्याचा विसर्ग हा लेण्यांसमोरूनच खळखळ करत वाहत जातो आणि लेण्यात बसलेल्यांना आत्म शांततेचा अनुभव देतो. चित्र क्र १ नीटपणे पाहिल्यास दगडाच्या प्रस्तराचा फरक कळून येईल.
चित्र क्र २ . हरवाळे लेण्यांचा दर्शनी भाग

चित्र क्रमांक दोन मध्ये दर्शवल्याप्रमाणे हरवाळ्याची लेणी ही जांभा दगडाच्या एका लहानशा टेकडीत कोरलेली आहेत. ह्या लेण्यांमध्ये तीन प्रार्थना कक्ष आहेत. तिन्ही कक्षांमध्ये शिवलिंग सदृश्य लिंग आढळून येते.  लिंगांचं वैशिष्ट्य म्हणजे त्यांच्यावर सहाव्या - सातव्या शतकातला शिलालेख आढळतो. 


चित्र क्र ३ . लेण्यांमधील प्रार्थना कक्षातील पहिलं लिंग


चित्र क्र ४ . लेण्यांमधील प्रार्थना कक्षातील दुसरं लिंग


चित्र क्र ५ . लेण्यांमधील प्रार्थना कक्षातील तिसरं लिंग

चित्र क्र ३, ४ आणि ५ मध्ये दाखवल्या प्रमाणे लेण्यांमधील तिन्ही कक्षांमध्ये प्रार्थनेसाठी लिंग आहेत. मूर्ती पूजेमध्ये लिंगांना अनन्यसाधारण महत्त्व आहे. जेव्हा आपल्याला आपल्या आराध्य देवतेची अचूक मूर्ती घडवता येत नसेल तर तिला लिंग स्वरूपात पूजलं जातं. मूर्तिशास्त्राचं हे सर्वात ठळक वैशिष्ट्य म्हणावं लागेल. प्राचीन काळी अनेक देवळांमध्ये तांदळा ( तांदूळ नव्हे ) स्वरूपामध्ये बऱ्याचशा देवांचे पूजन केलं जातं. अगदी सत्यनारायणाच्या पूजेतही आपण गणपती म्हणून सुपारीच मांडतो की !

ह्या लिंगांचं नीट निरीक्षण केल्यास असं आढळून येतं की ही लिंग तिथे आढळणाऱ्याच दगडांमध्ये घडवली गेली नाहीयेत. लिंगांसाठी लागणारा दगड हा दुसरीकडून आणून वैशिष्ट्यपूर्णरित्या घडवला आहे. चित्र क्रमांक चार मध्ये लिंगाच्या मध्यभागी पडणारा प्रकाश हा व्यवस्थित परावर्तित होताना दिसतो. यावरून लिंगाच्या दगडाची आणि त्याला घासून गुळगुळीत केलेल्या पोताची ( texture ) कल्पना यावी.


चित्र क्र ६ . लेण्यांमधील प्रार्थना कक्षातील चौथं लिंग

या लेण्यांचा अजून एक वैशिष्ट्य म्हणजे जांभा खडक असल्यामुळे भिंतींवर किंवा व्हरांडयामध्ये लेख कोरणं शक्य नव्हतं. त्यामुळे लिंगासाठी वापरलेल्या वैशिष्ट्यपूर्ण दगडावरतीच शिलालेख आढळून येतात. शिलालेखाची ब्राम्ही लिपी सहाव्या शतकाच्या अखेरच्या काळातील ब्राम्ही लिपीच्या अक्षरांशी मेळ खाते. यावरून लेण्यांचा काळ समजण्यास मदत होते. शिलालेखात संबपूर गावात राहणाऱ्या रवी ह्या दानकर्त्याचा उल्लेख येतो. तसंच ही लेणी शिव, कार्तिकेय आणि सूर्योपासनेसाठी बांधली असावीत असे शिलालेखांवरून प्रतित होतं. 


चित्र क्र ७ . लेण्यांच्या प्रार्थना कक्षांसमोरील व्हरांडा


चित्र क्र ८ . रुद्रेश्वर महादेव देवस्थान, हरवाळे 

चित्र क्र ९ . हरवाळे जलाशय 

लेण्यांचा आजूबाजूचा परिसर हा अतिशय निसर्ग रम्य आहे. धबधबा, त्यावर बांधलेला लहानसा बांध, त्याचा जलाशय, बाजूलाच असलेलं रुद्रेश्वर महादेवाचं मंदिर या सर्वांमुळे जागेत अगदी सुंदर स्पंदनं आहेत. कधी गोव्याच्या सहलीला गेलात तर ती नक्की अनुभवा  ! 

तळ टिप : सदर लेण्या गोवा राज्यात आहेत. गोव्यात पूर्वापार पोर्तुगिज लोकांचा अंमल असल्यामुळे गावांची दोन नावं आहेत. हरवाळे हा स्थानिक शब्द असून Harvalem हा इंग्रजी शब्द या स्थानाला लागू पडतो. 

लोभ असावा !
राहुल अभ्यंकर, विरार !
Instagram - chaturthamiti

टिप्पण्या

NitinG म्हणाले…
थोडक्यात समग्र आणि सुंदर माहिती. फोटो सुद्धा छान आहेत. त्यामुळे कधीतरी या ठिकाणाला भेट देणे आवश्यक आहे असे मनात नक्कीच येते.
धन्यवाद !
Kalpit Raut म्हणाले…
छान महिती👌

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

शरभ - गडकिल्ल्यांच्या द्वार शिल्पांमधील एक पौराणीक प्राणी

शरभ - गडकिल्ल्यांच्या द्वार शिल्पांमधील एक पौराणीक प्राणी ॥ श्री गणेशाय नमः ॥ भारतीय संस्कृती साठी वैदिक आणि पौराणिक हे महत्त्वाचे कालखंड आहेत . या कालखंडामधले काही देव, दैवत, यक्ष, गंधर्व, अप्सरा,दहा दिशांचे दिक्पाल हे जरी कालबाह्य झाले असले तरी मुर्त्यांचा स्वरूपातून ते आजही नजरेस पडतात . यातल्या बऱ्याचशा मुर्त्या त्यांच्या शैलीवरून ओळखता येतात पण बऱ्याचश्या किल्ल्याच्या मुख्य दारावर आढळणारी शरभ ह्या प्राण्याची शिल्पं आजही सर्वसामान्यांना गोंधळात टाकतात .  चित्र क्रमांक १ . जलदुर्ग अर्नाळा येथील प्रवेशद्वारा वरील शरभ शिल्प . चित्र क्रमांक एक मध्ये दिसणारा हत्तीच्या वरचा वाघ की सिंह असा बुचकळ्यात टाकणारा प्राणी म्हणजेच शरभ होय ! शरीर यष्टी वाघ सिंहाशी जरी मिळतीजुळती असली तरी तोंड मात्र अगदी वेगळं आहे . सर्वात महत्वाचा पडणारा प्रश्न म्हणजे ह्या शरभांचं शिल्प गडांच्या दरवाजावर का असतं ? त्यासाठी थोडा पुराणांचा संदर्भ घेऊया . विष्णूनें नृसिंहरूप धारण करून हिरण्यकशिपूस मारले; पण खून चढल्यामुळे त्याची उग्रता कमी होईना; तेव्हां सर्व सृष्टि शंकरास शरण गेली; शंकराने दोन तोंडे...

रावणानुग्रह - शिवमूर्तये नम: !

हर हर महादेव  प्राचीन मंदिरांची विविध उप अंगे आहेत. त्यातलं सर्वात लक्षणीय अंग म्हणजे मंडोवर म्हणजेच मंदिराची बाह्य भिंत. ह्या बाह्य भिंतीवर मंदिराच्या आतल्या देवते सोबतच्या इतर उप देवता , त्या मुख्य देवतेचे अवतार कार्य , काही प्रसंगी रामायण, महाभारत इत्यादी पौराणिक कथांचे , युद्ध प्रसंगांचे शिल्प किंवा शिल्प पट आढळतात. सर्वात जास्त शंकर आणि विष्णूची देवळं आढळतात आणि जो देव मुख्य गाभाऱ्यात स्थापित असेल, त्याची शिल्पं जास्त आणि दुसऱ्याची काही मोजकी शिल्पं ह्या बाहय भिंतीवर आढळतात. त्यातली सर्वात आकर्षक आणि नित्य आढळणारी मूर्ती म्हणजे रावणानुग्रह ! आकर्षक ह्यासाठी की सदर मूर्तीमध्ये अनेक रसांचं वर्णन आहे जसं की वीर, करुणा,शृंगार, भय इत्यादी ! हे सर्व रस आणि कैलास पर्वत, शिवाचे गण, दास, दासी, नंदी इत्यादी दाखवताना मूर्तिकाराच्या कौशल्याचा कस लागतो. मंदिरात आढळणाऱ्या या बऱ्याच मूर्ती एकमेव शिल्प नसून अनेक शिल्पांचा शिल्पपट असतो. शिल्पपट समजण्याकरता त्याची मूळ कहाणी माहीत असावी लागते आणि त्या मूळ कहाणीचा आधार घेत संपूर्ण शिल्पाची कल्पना सहज करता येते. रावणानुग्रह या शिल्पाची कहाणी : - ए...

गणरायाचं खरं रूप: शास्त्र, संस्कृती आणि पर्यावरणपूरक मूर्ती !

 ||  श्री गणेशाय नम:  || " अरे राहुल ! गणपतीचे डोळे कधीही सरळ एका रेषेत आणि आडवे नसतात. गणपती हे गजवक्त्र म्हणजे हत्तीचे तोंड/मुख असलेली देवता आहे. आणि हत्तीचे डोळे तिरके असतात. तुम्ही मुंबईकरांनी स्वतःला वाट्टेल तसा गणपती घडवलात. त्याला उगाचच मानवी स्वरूप दिलंत. माणसासारखे सरळ आणि आडवे डोळे असल्यामुळे तो गणपती माणसासारखा दिसतो आणि त्यामुळे कदाचित तो तुम्हाला लोभस वाटतो. पण हि प्रथा बरी नव्हे. " इति नंदा आजोबा.  कैक वर्षांपूर्वी मी आमच्या मूळ गावी ( मिरज ) गेलो होतो. मी सुध्दा कैक वर्ष विरारच्या  गणपतीच्या कारखान्यात काम शिकत होतो. सहज म्हणून गावच्या कारखान्यात एक चक्कर मारली. सर्व गणपती थोडे वेगळे दिसले. आमच्या मुंबईत नाही असं बनत, तुमच्याकडचे साचे थोडे वेगळे आहेत. त्यावर नंदा आजोबांनी मला हे उत्तर दिलं. मुळातच तेव्हा माझी गणपती आणि मूर्ती शास्त्राबद्दलची जाण तशी बेताचीच असल्यामुळे तो विषय मग अलगद मागे पडला. पण कालांतराने मी ह्या मूर्तिशास्त्राचाअभ्यास सुरु केल्यावर मला आजोबा काय म्हणत होते ते स्पष्टपणे उलगडू लागले. अजून खोल खोल शोध घ्यायला सुरु केला तेव्ह...