मुख्य सामग्रीवर वगळा

खांडेपार लेणी - गोव्यातील जांभा खडकातील लेणी !

॥ हर हर महादेव ॥

जांभा खडकातल्या लेण्यांचं अस्सल सौंदर्य पाहायचं असेल तर गोव्यात खांडेपार नावाचं गाव गाठावं. गोव्यातल्या ५१ संरक्षित स्मारकांपैकी एक म्हणजे फोंडा येथील खांडेपार नदीजवळील खांडेपार लेणी ! स्थापत्य शास्त्रातल्या नेहमीच्या ठोकताळ्यांना बगल देत वेगळ्याच पद्धतीने बनवलेल्या लेण्या पाहायला मिळतात. सर्वसाधारण लेण्यांच्या आजूबाजूला आणि वरती खडक पाहायला मिळतो ज्यामध्ये लेण्या कोरलेल्या असतात. पण खांडेपारच्या लेण्यांमधे चक्क दगडात कोरलेलं शिखर दिसतं (चित्र क्र १ पहा). सध्या ही शिखरं अत्यंत जीर्ण अवस्थेत आहेत. ह्या लेण्या दगडात कोरलेल्या वाटत नाहीत. उलट दगड आणून मंदिर बांधाव अश्या पद्धतीने बांधल्या आहेत. पण नीट निरीक्षण केलं तर कोरीव काम की बांधकाम असा प्रश्न पडतो हे त्याचं सौंदर्य विशेष !

 

चित्र क्र १. खांडेपारची लेणी.


चित्र क्र २. लेण्यांच्या आतली संरचना

एकूण ४ लेण्यांचा समूह पाहायला मिळतो. त्यात तीन लेण्या एकमेकांना लागून आहेत. यातल्या प्रत्येक लेण्यांमध्ये २ खोल्या आहेत. जवळूनच खांडेपार नदी वाहते. सर्व लेण्या अगदी साध्या आहेत. जांभा खडकांचं सौंदर्यच त्याला उठाव देण्यासाठी पुरेसं आहे.

  


चित्र क्र ३. लेण्यांच्या छतावरील कमळाच्या पाकळ्यांचं शिल्प

लेण्यांच्या छतावर कमळाच्या पाकळ्यांचं शिल्प आहे. चित्रात ते अस्पष्ट दिसत आहे त्यामुळे ते कळून येत नाही. दारांवर लाकडी दरवाजासाठी चौकट बसवता येईल अशी संरचना आढळते. त्यांचबरोबर भिंतीतले कोनाडे, पाण्याचा निचरा व्हावा म्हणून केलेली लहान भोकं प्रत्येक लेण्यात दिसून येतात. एकंदरीतच राहणाऱ्यांच्या निवासाची उत्तम सोय केलेली दिसते.


चित्र क्र ४. भिंतीतले कोनाडे.


चित्र क्र ५. एका लेण्यातून दिसणारं दुसरं लेणं.


चित्र क्र ६. चौथ्या लेण्यातील लिंगपीठ आणि योनीपीठ .

ह्या लेणीसमूहात चौथं लेणं स्वतःच स्वतंत्र अस्तित्व राखून आहे. तीन लेण्या आणि त्यातल्या सहा खोल्या निवासासाठी तर चौथं लेणं हे भगवंतासाठी राखून ठेवलं असावं असं वाटतं. सध्या जरी पूजाकार्य होत नसलं तरी जुन्या काळात हे नक्कीच छोटेखानी देऊळ असावं असं त्याच्या सद्यस्थितीवरून वाटतं. ह्या चौथ्या लेण्यात योनीपीठावरील लिंगपीठ आढळून येतं. हरवाळे लेण्यांप्रमाणेच इथेही शिव उपासना घडत असावी. सध्याचं सर्वात मोठं आकर्षण म्हणजे गणेश मूर्ती असलेला मातीचा दिवा !

चित्र क्र ७. गणेश मूर्ती असलेला मातीचा दिवा.

हा दिवा अतिशय आकर्षक आहे. ह्यात दोन हातांचा गणपती आढळतो. आखूड मांड्या, लांबलचक सोंड, आशिर्वादाचा हात, दुसऱ्या हातात मोदक, डोक्यावर लहानसा मुकूट ही मूर्ती वैशिष्ट्ये दिसतात. सोबत चार दिव्यांसाठी केलेली योजना दिसते. 

 

चित्र क्र ८. लेणी परिसरातलं पक्षीवैभव - दयाळ पक्षी


चित्र क्र ९. नदीवरील झोकदार वळण.

लेण्यांचा परिसर लोकवस्ती पासून जरासा लांब आहे. त्यामुळे ह्या निसर्ग रम्य परिसरात नेहमी पक्ष्यांची वर्दळ असते. चित्र क्र ८ मध्ये मला दिसलेला दयाळ पक्षी कॅमेर्‍यात मी टिपून घेतला. लेण्यांच्या समोरून खांडेपार नदी वाहते. पाण्याच्या संथ प्रवाहावरून नदीच्या खोलीची कल्पना करावी . पाणी इतकं स्वच्छ, शुद्ध, आणि निर्मळ आहे की त्यात पडलेलं प्रतिबिंब आणि वरचं आसमंत ह्यात फरक न ओळखता यावा ! 

कमेंट आणि शेअर करून आपला लोभ व्यक्त करावा !
राहुल अभ्यंकर, विरार 
Instagram -  chaturthamiti

टिप्पण्या

NitinG म्हणाले…
सुबक लिखाण!!
सोबतची छायाचित्रे सुरेख आहेत.

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

शरभ - गडकिल्ल्यांच्या द्वार शिल्पांमधील एक पौराणीक प्राणी

शरभ - गडकिल्ल्यांच्या द्वार शिल्पांमधील एक पौराणीक प्राणी ॥ श्री गणेशाय नमः ॥ भारतीय संस्कृती साठी वैदिक आणि पौराणिक हे महत्त्वाचे कालखंड आहेत . या कालखंडामधले काही देव, दैवत, यक्ष, गंधर्व, अप्सरा,दहा दिशांचे दिक्पाल हे जरी कालबाह्य झाले असले तरी मुर्त्यांचा स्वरूपातून ते आजही नजरेस पडतात . यातल्या बऱ्याचशा मुर्त्या त्यांच्या शैलीवरून ओळखता येतात पण बऱ्याचश्या किल्ल्याच्या मुख्य दारावर आढळणारी शरभ ह्या प्राण्याची शिल्पं आजही सर्वसामान्यांना गोंधळात टाकतात .  चित्र क्रमांक १ . जलदुर्ग अर्नाळा येथील प्रवेशद्वारा वरील शरभ शिल्प . चित्र क्रमांक एक मध्ये दिसणारा हत्तीच्या वरचा वाघ की सिंह असा बुचकळ्यात टाकणारा प्राणी म्हणजेच शरभ होय ! शरीर यष्टी वाघ सिंहाशी जरी मिळतीजुळती असली तरी तोंड मात्र अगदी वेगळं आहे . सर्वात महत्वाचा पडणारा प्रश्न म्हणजे ह्या शरभांचं शिल्प गडांच्या दरवाजावर का असतं ? त्यासाठी थोडा पुराणांचा संदर्भ घेऊया . विष्णूनें नृसिंहरूप धारण करून हिरण्यकशिपूस मारले; पण खून चढल्यामुळे त्याची उग्रता कमी होईना; तेव्हां सर्व सृष्टि शंकरास शरण गेली; शंकराने दोन तोंडे...

गणरायाचं खरं रूप: शास्त्र, संस्कृती आणि पर्यावरणपूरक मूर्ती !

 ||  श्री गणेशाय नम:  || " अरे राहुल ! गणपतीचे डोळे कधीही सरळ एका रेषेत आणि आडवे नसतात. गणपती हे गजवक्त्र म्हणजे हत्तीचे तोंड/मुख असलेली देवता आहे. आणि हत्तीचे डोळे तिरके असतात. तुम्ही मुंबईकरांनी स्वतःला वाट्टेल तसा गणपती घडवलात. त्याला उगाचच मानवी स्वरूप दिलंत. माणसासारखे सरळ आणि आडवे डोळे असल्यामुळे तो गणपती माणसासारखा दिसतो आणि त्यामुळे कदाचित तो तुम्हाला लोभस वाटतो. पण हि प्रथा बरी नव्हे. " इति नंदा आजोबा.  कैक वर्षांपूर्वी मी आमच्या मूळ गावी ( मिरज ) गेलो होतो. मी सुध्दा कैक वर्ष विरारच्या  गणपतीच्या कारखान्यात काम शिकत होतो. सहज म्हणून गावच्या कारखान्यात एक चक्कर मारली. सर्व गणपती थोडे वेगळे दिसले. आमच्या मुंबईत नाही असं बनत, तुमच्याकडचे साचे थोडे वेगळे आहेत. त्यावर नंदा आजोबांनी मला हे उत्तर दिलं. मुळातच तेव्हा माझी गणपती आणि मूर्ती शास्त्राबद्दलची जाण तशी बेताचीच असल्यामुळे तो विषय मग अलगद मागे पडला. पण कालांतराने मी ह्या मूर्तिशास्त्राचाअभ्यास सुरु केल्यावर मला आजोबा काय म्हणत होते ते स्पष्टपणे उलगडू लागले. अजून खोल खोल शोध घ्यायला सुरु केला तेव्ह...

विरगळ - Hero stone नौकादलाचा वीरगळ ( महाराष्ट्रातील एकमेव ) एकसार ( बोरिवली , मुंबई )

                      ॥ श्री गणेशाय नमः ॥ हतो वा प्राप्स्यसि स्वर्ग जित्वा वा भोक्ष्यसि महिम् । तस्मादुतिष्ठ कौन्तेय युद्धाय कृतनिश्चय ॥  भगवदगीतेच्या दुसऱ्या अध्यायाच्या ३६ व्या श्लोकात भगवान श्रीकृष्ण अर्जुनाला युद्धासाठी प्रवृत्त करताना म्हणतात की " हे अर्जुना ! युद्धासाठी तयार हो कारण युद्धात मरण पावला तर तुला स्वर्गप्राप्ती होईल आणि जर का तुझा विजय झाला तर पृथ्वीचे राज्य उपभोगायला मिळेल त्यामुळे युद्धाचा निश्चय कर आणि तयार हो. " आपल्या शास्त्रानुसार फार पूर्वीपासून युद्धांमध्ये वीरमरणाची प्राप्ती व्हावी याला अपार महत्व दिले गेलंय. आणि अशा या वीरांचे स्मरण येणाऱ्या पिढीला कायमस्वरूपी होत राहावं म्हणून जो शिल्प विशेष उदयाला आला तो म्हणजे विरगळ (Herostone )! वीरगळ समजून घेण्यासाठी त्याच्या मुळ संरचनेला समजून घ्यावं लागतं. काळ आणि स्थानपरत्वे त्याच्या रचनेत थोडं भिन्नत्व आहे परंतु वीर मरण आलेल्याचं स्वर्गरोहण आणि स्वर्गप्राप्ती या मूलभूत गोष्टी प्रत्येक शिल्पात आढळून येतात .  वीरगळ बनवण्याची संकल्पना ही साधारणतः सातवाहन क...