मुख्य सामग्रीवर वगळा

शिलालेखांचं नंदनवन - समुद्राकाठची कुडा लेणी, मुरुड !

॥ श्री गणेशाय नमः ॥

एखाद्या लेण्यामध्ये शांतचित्ताने डोळे मिटून ध्यान करावं आणि डोळे उघडल्यावर साक्षात समुद्र देवाचे दर्शन व्हावं असा अनुभव देणारं एकमेव लेणं हे कोकणात मुरुड मध्ये मांदाड गावाजवळ कोरलेलं आहे. नेहमीप्रमाणे एखाद दुसरे लेणं नसून इथेही २६ लेण्यांचा समूह दिसतो. कोकणाची ओळख असलेल्या जांभा खडकांमध्ये ही लेणी नाहीत हेही त्याचं एक वैशिष्ट्य ! लेणी बेसॉल्ट खडकात कोरलेली असून त्यात बुद्ध, समुद्री घोडा आणि दान देणाऱ्या युगुलाचं शिल्प इत्यादी अनेक शिल्प आढळतात. सर्वात महत्त्वाचं ते म्हणजे प्रत्येक लेण्यांच्या दारावर आढळणारे शिलालेख आणि त्यांना कोरताना कोरक्याने वापरलेली प्रतिभा संपन्न वळणं. जुन्नर, नाशिक इत्यादी ठिकाणी आढळणाऱ्या शिलालेखांपेक्षा या शिलालेखांमधली ब्राम्ही लिपी ही थोडी वेगळी आहे आणि तिचं सौंदर्य अगदी दुरूनही नजरेत भरतं.


 चित्र क्र १ . मांदाड येथील कुडा लेणी ( छायाचित्र सौजन्य: maharashtratourism.co.in)

लेण्यांचे ठिकाण निवडताना दगडाची निवड,दगडाचा पोत, दगडाचे पाणी साठवण्याची क्षमता आणि तीव्र उन्हाळ्यात टाक्यांमध्ये पाणी आटल्यास आजूबाजूला बारमाही वाहणाऱ्या नदीची व्यवस्था या गोष्टींकडे विशेष लक्ष दिले जात असे. त्यातल्या त्यात ही लेणी समुद्राच्या काठावर आहेत आणि त्यातून दिसणारं समुद्राचं दृश्य अगदी विहंगम आहे.


चित्र क्र . २ कुडा लेण्यांमधील बुद्ध शिल्प .


चित्र क्र . ३ लेण्यांच्या प्रवेशद्वारातील बुद्ध  शिल्प


चित्र क्र . ४ दान करणाऱ्या युगुलांचं शिल्प

ह्या लेण्या हिनयान आणि महायान पंथांच्या मिश्रणातून बनलेल्या लेण्या आहेत . इसवी सन पूर्व काळात लेण्या खोदायला सुरुवात झाली होती. त्यामुळे हिनयान पंथात आढळणाऱ्या लेण्यांची वैशिष्ट्य जसं की लेणी समूह चैत्यगृह, विहार आणि स्तूप इथे आढळतात. सोबतच महायान पंथाची वैशिष्ट्य म्हणजेच गौतम बुद्धांची शिल्प ही कालांतराने महायान पंथ सुरू झाल्यानंतर इथे कोरली गेली.  लेण्यांची एकंदर दुमजली रचना आहे . पहिल्या मजल्यावर लेणी,त्याच्यात काही शिल्पं, पाण्याच्या टाक्या आणि प्रत्येक ठिकाणी आढळणारे शिलालेख आहेत . तर दुसऱ्या मजल्याच्या सुरुवातीला एक भव्य स्तूप, त्याभोवती प्रदक्षिणापथ आणि शिलालेख आढळून येतात. संपूर्ण दुसरा मजला चढून गेल्यावरती लेण्यांचा समूह, शिलालेख आणि पाण्याची टाकी या गोष्टी आढळतात. दुसऱ्या मजल्यावर कुठेही शिल्पकाम आढळून येत नाही.

 

चित्र क्र . ५ . ब्राम्ही लिपीतील शिलालेख


चित्र क्र . ६ शिलालेखातील सुस्पष्ट अक्षरं आणि झोकदार वळणं असलेली अक्षरं


चित्र क्र . ७ शिलालेखातील ऊन पाऊस वारा झेलूनही सुस्पष्ट असलेली अक्षरं


चित्र क्र . ८ प्रवेशद्वारावरील शिलालेख


चित्र क्र . ९ पाण्याच्या टाक्यांवरील शिलालेख

चित्र क्रमांक पाच ते नऊ हे आपल्याला वेगवेगळ्या ठिकाणी आढळणारे शिलालेख दर्शवतात. ब्राम्ही लिपी अत्यंत आकर्षक पद्धतीने अनेकविध झोकदार वळणं घेत कोरलेली इथे बघायला मिळते. दगडावर शिलालेख कोरताना तो अत्यंत काळजीपूर्वक नाजूकपणे आणि कौशल्यपूर्ण पद्धतीने कोरलेला दिसतो. ब्राह्मी लिपीच्या अक्षरांची खरी नजाकत अनुभवायचे असेल तर या लेण्यांना नक्की भेट द्या ! दोन एक हजार वर्षांमध्ये पाहिलेली स्थित्यंतरं लेण्यांच्या अक्षर सौंदर्याला बाधा पोहोचू शकली नाहीत हे विशेष ! व्हरांड्यात, भिंतीवर, पाण्याच्य टाक्यांवर अशी जळी स्थळी शिलालेखांनी नटलेली ही लेणी अक्षरप्रेमींसाठी नंदनवन आहेत. केवळ ब्राम्ही भाषेचं मूलभूत ज्ञान असणाऱ्यांनाही हे शिलालेख मंत्रमुग्ध करून टाकतील इतकं नक्की !


चित्र क्र . १० लेण्यांच्या खिडकीतून दिसणारा समुद्र


चित्र क्र . ११ लेण्यांच्या वरच्या भागातून दिसणारं समुद्राचं विहंगम दृष्य.

समुद्राचा सहवास लाभलेल्या लेण्या भारतात अगदी तुरळकतने आढळतात. मांदाड गाव हे पूर्वी खूप प्रसिद्ध बंदर होतं आणि या गावाला रोम ग्रीस इत्यादी ठिकाणाहूनही पर्यटकांनी भेट दिल्याच्या नोंदी आहेत. लेण्यांचं भौगोलिक स्थान बघितल्यास लेण्या केवळ वर्षावासासाठी नसून सदर बंदरावरती टेहळणीसाठी ही वापरल्या जात असाव्यात त्याच सोबत बंदरातून येणाऱ्या पाहुण्यांचा पाहुणचारही करण्याचे उपयोगात येत असाव्यात असं प्रकर्षाने जाणवते.

तळ टीप : लेणी गुगल मॅप वर निट दर्शवलेली नसल्याने जवळपास जाऊन गावात चौकशी करत पुढे जावे .

लोभ असावा !
राहुल अभ्यंकर, विरार .


चतुर्थमितीचे इतर लेख  















टिप्पण्या

सर्वानी संग्रहीत ठेवावी अशी अभ्यासपुर्ण विश्लेषणात्मक माहीती
Unknown म्हणाले…
Veey informative blog 👌👌
Unknown म्हणाले…
छान माहीती.
NitinG म्हणाले…
पुन्हा एकदा छान माहितपूर्ण लेख. आणि खूप सारे सुंदर फोटो. या ठिकाणी जाणे थोडे कठीण आहे हे खरेच. मी अनेक वर्षांपूर्वी गेलो होतो ( तेव्हा गुगल नव्हते ). तेव्हा ही लेणी पूर्णपणे दुर्लक्षित होती. पुनःप्रत्ययासाठी धन्यवाद.

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

शरभ - गडकिल्ल्यांच्या द्वार शिल्पांमधील एक पौराणीक प्राणी

शरभ - गडकिल्ल्यांच्या द्वार शिल्पांमधील एक पौराणीक प्राणी ॥ श्री गणेशाय नमः ॥ भारतीय संस्कृती साठी वैदिक आणि पौराणिक हे महत्त्वाचे कालखंड आहेत . या कालखंडामधले काही देव, दैवत, यक्ष, गंधर्व, अप्सरा,दहा दिशांचे दिक्पाल हे जरी कालबाह्य झाले असले तरी मुर्त्यांचा स्वरूपातून ते आजही नजरेस पडतात . यातल्या बऱ्याचशा मुर्त्या त्यांच्या शैलीवरून ओळखता येतात पण बऱ्याचश्या किल्ल्याच्या मुख्य दारावर आढळणारी शरभ ह्या प्राण्याची शिल्पं आजही सर्वसामान्यांना गोंधळात टाकतात .  चित्र क्रमांक १ . जलदुर्ग अर्नाळा येथील प्रवेशद्वारा वरील शरभ शिल्प . चित्र क्रमांक एक मध्ये दिसणारा हत्तीच्या वरचा वाघ की सिंह असा बुचकळ्यात टाकणारा प्राणी म्हणजेच शरभ होय ! शरीर यष्टी वाघ सिंहाशी जरी मिळतीजुळती असली तरी तोंड मात्र अगदी वेगळं आहे . सर्वात महत्वाचा पडणारा प्रश्न म्हणजे ह्या शरभांचं शिल्प गडांच्या दरवाजावर का असतं ? त्यासाठी थोडा पुराणांचा संदर्भ घेऊया . विष्णूनें नृसिंहरूप धारण करून हिरण्यकशिपूस मारले; पण खून चढल्यामुळे त्याची उग्रता कमी होईना; तेव्हां सर्व सृष्टि शंकरास शरण गेली; शंकराने दोन तोंडे...

गणरायाचं खरं रूप: शास्त्र, संस्कृती आणि पर्यावरणपूरक मूर्ती !

 ||  श्री गणेशाय नम:  || " अरे राहुल ! गणपतीचे डोळे कधीही सरळ एका रेषेत आणि आडवे नसतात. गणपती हे गजवक्त्र म्हणजे हत्तीचे तोंड/मुख असलेली देवता आहे. आणि हत्तीचे डोळे तिरके असतात. तुम्ही मुंबईकरांनी स्वतःला वाट्टेल तसा गणपती घडवलात. त्याला उगाचच मानवी स्वरूप दिलंत. माणसासारखे सरळ आणि आडवे डोळे असल्यामुळे तो गणपती माणसासारखा दिसतो आणि त्यामुळे कदाचित तो तुम्हाला लोभस वाटतो. पण हि प्रथा बरी नव्हे. " इति नंदा आजोबा.  कैक वर्षांपूर्वी मी आमच्या मूळ गावी ( मिरज ) गेलो होतो. मी सुध्दा कैक वर्ष विरारच्या  गणपतीच्या कारखान्यात काम शिकत होतो. सहज म्हणून गावच्या कारखान्यात एक चक्कर मारली. सर्व गणपती थोडे वेगळे दिसले. आमच्या मुंबईत नाही असं बनत, तुमच्याकडचे साचे थोडे वेगळे आहेत. त्यावर नंदा आजोबांनी मला हे उत्तर दिलं. मुळातच तेव्हा माझी गणपती आणि मूर्ती शास्त्राबद्दलची जाण तशी बेताचीच असल्यामुळे तो विषय मग अलगद मागे पडला. पण कालांतराने मी ह्या मूर्तिशास्त्राचाअभ्यास सुरु केल्यावर मला आजोबा काय म्हणत होते ते स्पष्टपणे उलगडू लागले. अजून खोल खोल शोध घ्यायला सुरु केला तेव्ह...

विरगळ - Hero stone नौकादलाचा वीरगळ ( महाराष्ट्रातील एकमेव ) एकसार ( बोरिवली , मुंबई )

                      ॥ श्री गणेशाय नमः ॥ हतो वा प्राप्स्यसि स्वर्ग जित्वा वा भोक्ष्यसि महिम् । तस्मादुतिष्ठ कौन्तेय युद्धाय कृतनिश्चय ॥  भगवदगीतेच्या दुसऱ्या अध्यायाच्या ३६ व्या श्लोकात भगवान श्रीकृष्ण अर्जुनाला युद्धासाठी प्रवृत्त करताना म्हणतात की " हे अर्जुना ! युद्धासाठी तयार हो कारण युद्धात मरण पावला तर तुला स्वर्गप्राप्ती होईल आणि जर का तुझा विजय झाला तर पृथ्वीचे राज्य उपभोगायला मिळेल त्यामुळे युद्धाचा निश्चय कर आणि तयार हो. " आपल्या शास्त्रानुसार फार पूर्वीपासून युद्धांमध्ये वीरमरणाची प्राप्ती व्हावी याला अपार महत्व दिले गेलंय. आणि अशा या वीरांचे स्मरण येणाऱ्या पिढीला कायमस्वरूपी होत राहावं म्हणून जो शिल्प विशेष उदयाला आला तो म्हणजे विरगळ (Herostone )! वीरगळ समजून घेण्यासाठी त्याच्या मुळ संरचनेला समजून घ्यावं लागतं. काळ आणि स्थानपरत्वे त्याच्या रचनेत थोडं भिन्नत्व आहे परंतु वीर मरण आलेल्याचं स्वर्गरोहण आणि स्वर्गप्राप्ती या मूलभूत गोष्टी प्रत्येक शिल्पात आढळून येतात .  वीरगळ बनवण्याची संकल्पना ही साधारणतः सातवाहन क...